เวลาหลังจากเรียนจบและค่ำคืนอันปวดร้าวนั่นก็ผ่านไปไวราวกับโกหก เพียงไม่เดือนหลังจากเรียนจบมหาลัย ผมได้ทำงานในบริษัทชั้นนำระดับโลก เป็นฝ่ายคอยติดต่อประสานงานให้โรงแรมหรูระดับห้าดาวทั่วโลก ใครๆก็นับหน้าถือตาความสามารถของผม ด้วยความที่ผมเป็นคนจีนคนเดียวที่ประจำอยู่ HQ ที่แคนาดา ผมเลยต้องรับผิดชอบโรงแรมประจำประเทศจีนไปโดยปริยาย   วันนี้ก็เหมือนเช่นทุกวัน ต้องคอยมานั่งตอบอีเมลของโรงแรมที่มีปัญหาขัดข้องกับระบบเสมอ มีอยู่โรงแรมนึงที่แจ้งเจตจำนงว่าจะสมัครมาที่บริษัทเรา ผมจึงต้องมีหน้าที่ตรวจสอบว่าโรงแรมนี้มีตัวตนอยู่จริงหรือเปล่า แต่เนื่องจากโรงแรมมีปัญหาขัดข้องหลายอย่างและ ผมเป็นเจ้าหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ จึงโดนเจ้านายส่งให้บินมาดูงานถึงปักกิ่งเป็นเวลา 3 เดือน   เมืองหลวงของจีนแห่งนี้ ผมไม่ได้กลับมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ไปเรียนอยู่มหาวิทยาลัยที่แคนาดา หลังจากที่ผมเดินทางมาถึงออฟฟิศประจำเมืองปักกิ่งเรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่ประจำกรุงปักกิ่งก็ให้ผมเดินทางไปถึงโรงแรมเจ้าปัญหานี่ทันที ทางโรงแรมก็เปิดห้องให้ผมพักโดยเฉพาะ เพื่อตรวจสอบข้อมูลว่าเหมาะสมที่จะร่วมงานกันหรือไม่  พร้อมทั้งข้อมูลของโรงแรมโดยสังเขป ก่อนที่ผมจะได้อ่านดูข้อมูลโรงแรมโดยละเอียด  ผมก็โดนเสียงนึงขัดขึ้นก่อน   “อี้ฝาน ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?”   ผมเงยหน้าขึ้นจากเอกสารที่กำลังอ่านอยู่ เพื่อหันมามองเสียงของคนตรงหน้า ผมนิ่งอึ้งไป ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ คนที่อยู่ตรงหน้าผม คือคนที่ผมได้แต่คิดถึงในห้วงคำนึงตลอดเวลา แต่ก็ไม่คิดฝันว่าจะได้เจอ   “ถิงเกอ”   ร่างสูงโปร่งแต่บอบบางเมื่อเทียบกับผมแค่นยิ้ม ก่อนจะส่งสายตาเย็นชาปราดตามองมาให้   “ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าเกอ ฉันไม่ใช่พี่นาย เราไม่เคยรู้จักกัน”   พูดพลางสะบัดตัวหนีเดินออกไปอย่างหันกลับมามองคนข้างหลัง นิ้วชี้สลักตัวอักษร W ขยับปรับเนคไทให้เข้าที่เล็กน้อย… Continue reading [Fanting] Owner : Chapter 3 : Time passed

Owner – Chapter 2 : Command   ภาพของคืนนั้นยังติดตา ภาพที่ถิงเกอตาบวมชื้นและกัดริมฝีปากจนบวมช้ำ ผมไม่อาจทานทน ทั้งที่เป็นแค่การเล่นสนุกเพียงชั่วคืน ทั้งที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้แล้วในปาร์ตี้ ทั้งที่เป็นแบบนั้น แต่ผลที่ออกมากลับผิดแผกจากที่คาดไว้เสียสิ้น แล้วเช่นนี้เมื่อไรจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดแบบเมื่อคืนอีก ถิงเกอไม่โกรธจนเกลียดไม่มองหน้าผมไปแล้วเหรอ   _______   สมัยเรียนตั้งแต่ที่เข้ามาเป็นคณะกรรมการนักเรียนด้วยความสามารถที่โดดเด่นทางด้านกีฬาของทั้งชั้นปี ผมก็ได้เข้ามาอยู่ในคณะกรรมการที่ต้องได้รับการรับเชิญเท่านั้น และที่นั่น ผมก็ได้พบกับ ถิงเกอ ประธานนักเรียนชั้นปีสาม ความสามารถโดดเด่น และมีรอยยิ้มราวกับความอบอุ่นของพระอาทิตย์ แต่ขณะเดียวกันก็สามารถสยบให้ทุกคนอยู่แทบเท้าได้ คนเช่นนี้ละที่ผมตามหา   ตั้งแต่เด็กผมก็ถูกย้ายไปเรียนเมืองนอก โตมากับฝรั่ง ทำให้รูปร่างผมสูงโปร่งแตกต่างกับชาวจีนทั่วไป เป็นเหตุให้โดนแกล้งตลอดเวลา และถูกตราหน้าโดยผู้ใหญ่ว่าเป็นเด็กเกเรมาโดยตลอด แต่อยู่ในโรงเรียนนี้ ด้วยความที่มีพี่ถิงเป็นคนสยบพวกเกเรได้มาตลอดเลยไม่มีใครกล้ามารังแกสมาชิกคณะกรรมการนักเรียน จากนั้นผมก็รักและเคารพพี่ถิงมาโดยตลอด หากแต่เมื่อไรกันที่ความเคารพเช่นรุ่นพี่รุ่นน้องแปรเปลี่ยนเป็นความรัก   อาจจะเป็นวันนั้น วันที่พี่ถิงเรียนจบ และทุกคนไปรุมเร้าที่จะขอกระดุมเม็ดที่สองของเขา ทำให้รู้ว่าแสงอาทิตย์ของผมกำลังจะหายไปแล้ว แสงเย็นย่ำค่ำที่ใกล้จะลับขอบฟ้า แต่ไม่มีทางหรอก ผมจะไม่มีวันให้แสงนั่นหายไป เย็นวันนั้นทุกคนก็ชวนกันไปปาร์ตี้ฉลองเรียนจบจนเมามาย สมาชิกที่อยู่ในปาร์ตี้วันนั้นก็มีแต่คณะกรรมการนักเรียนทั้งนั้น ผมเป็นเด็กปีหนึ่งเลยต้องบริการทุกคน แต่ทำให้รู้ลิมิตของแต่ละคน โดยเฉพาะคนที่ผมแอบมองมาตลอดสามปี   ผมรู้อยู่แก่ใจว่าพี่ถิงชอบเฟิงเกอ รุ่นพี่ปีสองที่อยู่ในคณะกรรมการฝ่ายวิชาการ… Continue reading [Fanting] Owner : Chapter 2 – Command

  “แฮ่ก อื้อ!..อย่า!” ร่างสูงค่อยๆสอดใส่แก่นกายของตนเข้าสู่คนตรงหน้าช้าๆ ก่อนจะเร่งความเร็วขึ้นตามลำดับ ในขณะที่เสียงร้องของคนที่อยู่ข้างใต้ก็ดังขึ้นตามแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลง เขาไม่นึกว่าคนที่เขาคิดมาตลอดว่าเป็นน้อง จะทำอะไรบ้าระห่ำขนาดนี้ “หยุด…บอกให้หยุดไง! อี้ฝาน!!!” คนที่อยู่ข้างล่างตะโกนลั่น แต่ร่างหนาก็ไม่ยอมปล่อย เขารอโอกาสนี้มานาน จะให้เขาปล่อยไปง่ายๆได้ยังไง ให้ตายก็ไม่มีทาง ใครจะไปนึกฝันว่าจะได้รุ่นพี่คนนี้มาอยู่ในอ้อมกอดง่ายๆ ถึงจะรู้ว่ามันผิด แต่ก็ไม่สามารถจะระงับความรู้สึกตัวเองได้แล้ว “ฮรึก…หยุด….เฟิง…อี้เฟิง!!!” คนข้างล่างคร่ำครวญไร้สติ แต่ฝ่ายกระทำกลับนิ่งไป  ร่างกายนิ่งค้างไม่เคลื่อนไหว “ถิงเกอ…เมื่อกี้…พี่ว่าอะไรนะ? “ ถามเสียงเบาแบบไม่เชื่อหู “พี่อยู่ใต้ร่างผม แล้วยังจะพูดชื่อผู้ชายอื่นอีกเหรอ!!” ร่างสูงเค้นเสียงลอดไรฟัน แรงกระแทกรุนแรงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์ที่พุ่งสูง “พี่อยู่กับผม พี่ต้องคิดถึงแต่ผมเท่านั้น ห้ามคิดถึงคนอื่น ต่อให้ผู้ชายคนนั้นจะเป็นเฟิงเกอก็ตาม ไม่งั้น..ผมจะทำใหัริมฝีปากพี่พูดอะไรไม่ได้อีกเลย!” อี้ฝานจูบประกบปากรุ่นพี่ที่เคยเคารพรักตรงหน้ารุนแรงเสียจนร่างข้างใต้หายใจหอบ ปลายลิ้นโลมเลียลิ้นรสชาติหอมหวานในโพรงปากคนตรงหน้า รสที่ได้แต่ลิ้มลองในความฝัน แต่ตอนนี้ไม่นึกว่าจะกลายเป็นความจริง เว่ยถิงพยายามจะต่อต้าน แต่ก็ไม่สามารถปฎิเสธลิ้นหนาที่รุกเร้าเข้ามาอย่างรวดเร็วได้ น้ำตาไหลซึมชื้นมาจากขนแพหนา เมื่อร่างสูงถอนริมฝีปากออก อี้ฝานก็มองคนตรงหน้านิ่ง เว่ยถิงกัดริมฝีปากตัวเองอย่างแรงจนเลือดไหลซึม “พี่…อย่า…อย่ากัดปากตัวเองแบบนั้น” ผมไม่เคยเห็นพี่ถิงเป็นแบบนี้ และผมก็ไม่อยากจะเห็น ริมฝีปากนั่น ที่เคยมีรอยยิ้มสดใสประทับอยู่บนใบหน้าตลอดเวลา บัดนี้บวมช้ำและมีเลือดซึมจากการกระทำของผม.. “ผมขอโทษ…พี่…ผมขอโทษ…ยกโทษให้ผมด้วย ผมแค่ไม่อยากเห็นพี่คิดถึงใคร พูดถึงใคร หรืออยู่ใกล้ใครทั้งนัน เพราะพี่เป็นของผม… Continue reading [FanTing] Owner Chapter 1 – Desire

Inside me Chen Wei Ting 2016 Chapter 1 ชั้นทำงานมาเหนื่อยก็เพื่อคืนนี้ คืนนี้คืนเดียว ต้องขอบคุณแดนเซอร์ของชั้นทุกคนที่เป็นธุระให้ ถ้าไม่มีพวกเขามันก็ยากที่จะสำเร็จ แต่อย่างไรก็ตาม คอนเสิร์ตในคืนนี้ คือธีมที่เกี่ยวกับตัวชั้น เพราะฉะนั้น ชั้นจะเผยตัวตนของชั้น ให้ทุกคนได้รับรู้ ความในใจของชั้น ข้างในของชั้น ไม่ใช่แค่แฟนๆ แต่คนที่อยากให้รู้ที่สุดน่ะ…คือไอ้เด็กบ้าคนนั้นต่างหาก   ในขณะที่ช่างทำผมกำลังดัดผมให้ ใจก็ประหวัดไปถึงคิดถึงหมอนั่น เจ้าคนที่คงยังอยู่ที่มิลาน อิตาลี ไม่มีทางที่จะมาได้หรอก ทั้งที่อยากจะเชิญนะ แต่ก็กลัว ไม่รู้จะทำยังไง อี้ฝานถ้าเป็นไปได้ชั้นก็อยากให้นายมานะ นอกจากลอร์ด พวกเราก็แทบไม่ได้เจอกันเลย คิดถึง….คิดถึงจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ทำไมโอกาสพวกเราถึงไม่เคยตรงกันเลย   ส่งคำไปขอเชิญ ให้นายมาเป็นแขกรับเชิญของชั้นกับอี้เฟิง แต่นายก็ยังไม่เห็นตอบ ถึงชั้นจะอยู่กับอี้เฟิงตลอด แต่คนที่ชั้นคิดถึงและอยากให้มาจริงๆน่ะ คือนายนะ แต่นายก็ยังชอบคิดว่าชั้นชอบอี้เฟิงมากกว่านายจนได้ ถึงชั้นจะชอบหยอกล้อคนไปทั่ว มีแต่คนห้อมล้อมชั้นตลอด ชั้นรู้ดีว่านายรู้สึกยังไง นายเจ็บปวด และคิดว่าตัวเองไม่มีคุณค่าพอที่จะเอื้อมมือมาหาชั้น แต่แท้จริงแลัว คนที่ชั้นอยากจะให้อยู่ด้วย คนที่ชั้นอยากจะให้เห็น ตัวตนภายใน ของชั้นที่สุด คือนายนะ… Continue reading [FanTing] Inside me 2016 (1)

Chapter 1 : Kidnapped “Temujin, from now on you are engage with this Khongirad family and Borte is going to be your future wife. However, you are not reach the marriageable age, therefore, you have to be here untill that time. Be good and obay your new household.”   That’s the last words I heard… Continue reading [FanTing] Temujin Chapter 1 : Kidnapped